Vanochtend de laatste wedstrijd voor de winterstop. Op het veld toonde zich het resultaat van de eerste maanden samen voetballen: met volle inzet werd er werkelijk met elkaar gespeeld. Niet meer alleen voor de bal, maar oog voor de ander (OK, niet altijd, want zelf in vaart vooruit dribbelen is ook wel heel leuk). Fijn om te zien dat het team sinds september zo gegroeid is. Dat geeft vertrouwen voor het voorjaar.

De afsluiter was voor thuispubliek tegen WV-HEDW (Wilhelmina Vooruit – Hortus Eendracht Doet Winnen). En het publiek werd verwend: stevig voetbal met sterk spel voorin en een solide verdediging. Noah was vandaag in topvorm: overal op de bal en honger naar voren. Met Quinten en Gino, later aangevuld door Obi, Micha en Teun, speelde hij de Wilhelminaren vooral achteruit. Zoveel kansen, alleen nog dat scoren, het wilde maar niet lukken (aantekening voor de training: traptechniek en afmaken). WV-HEDW had meer geluk. Het blok van het beresterke duo Jules en Kagiso werd toch een paar keer overlopen. Jarl redde nog een keer mooi, maar zag er twee in het net verdwijnen. Uiteindelijk werd ook ons werk beloond: snelle Quinten schoot raak!

De tweede helft keerde het spel. WV-HEDW scoorde nog wel een keer, maar onze jongens stonden nog vaker goed. Ze trokken gaten en speelden daar tussendoor de bal naar elkaar. Met resultaat: nog een mooi doelpunt voor ons . We begonnen voor geljk spel te spelen, of zelfs meer. Maar weer…net naast of tegen de goede keeper van de tegenstander. Het lukte maar niet. En toen viel het doek: Jules en Kagiso moesten achter elkaar aangetikt van het veld, en achter elkaar vielen de doelpunten van WV-HEDW: drie, eindstand: 2-6. Jammer en vertekend, want er zat meer in voor ons.

Ondanks het verlies was het vandaag een mooie laatste wedstrijd. We zagen een team dat er voor gaat met elkaar en samen gegroeid is. En belangrijk: met plezier voetbalt. Dat maakt de vroege zaterdagochtend ook voor de trotse ouders/coaches een feest om te zien.

Obi kiest de ingooi (weer foto’s van Jesse, Obi’s vader)

Kagiso vol in de verdediging.

Jarl maakt zich onherkenbaar voor de camera.

Terug voor de vrije trap.

Noah has de smaak te pakken. Overal te vinden vandaag.

Hup vooruit tussen twee door.

Met Teun in de rug legt Noah aan voor een schot.

Hoppa!

En dan toch: Quinten in vliegende vaart…

….goal!

Limonadepauze.

Micha speelt in alle rust een WV-HEDWer uit.

Aanval….

…en…

…naast.

Scoren bleek een kunst met vliegende keep van WV-DEHW.

Nog een keer…

…en nog een keer.

…en weer die keep.

Duel om de bal voor het eindsignaal.

In de rij voor de penalties.

We kwamen van een koude kermis thuis vanochtend. Letterlijk en figuurlijk. Met de temperatuur ergens boven vriezen, zagen we een mooie voorsprong eindigen in een nipt verlies. Het werd 2-3 tegen Abcoude, die hun eerste overwinning vierden. Ons spel had meer verdiend, maar de bal wilde er maar niet in.

Onze jongens openden sterk. Meteen de vaart erin en veel druk op het doel van Abcoude. Dat betaalde zich nog niet zo snel uit in een doelpunt. Het was een gouden wissel die de eerste goal bracht: Micha kwam in het veld en nog niet warmgespeeld, als dat al kon vandaag, schoot hij raak! Quinten bracht met een mooie actie al snel de tweede. Heel goed, alles ging volgens plan, het liep gesmeerd, aan de kant rekenden we ons al rijk.

Maar toen kwam de kou in het spel. Of iets anders, iets wat zand in de machine, roet in het eten gooide. Het haperde en Abcoude profiteerde: een tegengoal. Jarl moest nog een paar mooie reddingen maken om meer tegen voor de rust te voorkomen.

De kleedkamer bracht wat warmte voor de tweede helft. En de inzet was goed, maar de bal wilde er maar niet in bij Abcoude: voor het doel langs, een strakke voorzet net niet ingetikt, nog net een jongen op de doellijn. Heel veel kansen, maar geen goal voor ons. Wel nog een voor Abcoude. Ze roken de overwinning en voor ons doel werd nu stevig gevoetbald. Een flinke schouderduw tegen, noppen pijnlijk tegen het been, en struikelen over de tegenstander. Jules moest er even uit en hij werd gemist: nog een goal voor Abcoude.

We gingen er tot het eindsignaal nog  vol tegenaan. Mooi hoor, zo doorgaan in de kou! Nog een goal (of wat) was meer dan verdiend geweest. Het zat gewoon even tegen. Volgende week meer geluk bij onze laatste wedstrijd voor de winterstop!

Het doel van Abcoude, waar veel voor gevoetbald werd. (Weer mooie foto’s van Monique, moeder van Micha.)

Jarl kiest voor de uittrap.

Jules bouwt op…

…en daar gaan we!

Jaya snelt door naar voren…

…en Micha legt aan en scoort!

Balaanname, wordt ook op getraind.

Abcoude ontmoet de verdediging van DRC.

Aandacht voor het handgebaar van de coach tijdens de rust.

Oef, Jarl weet de bal net naast te kijken.

Zo kan je met elkaar ook warm blijven.

Vechten om de bal.

Abcoude kwam meer in het spel de tweede helft.

Abcoude coach zet zijn keeper nog even goed neer.

De bal vliegt net naast (ook deze).

Stevig spel tegen het einde.

En de bal wil er…

…maar niet in.

Nabeschouwing bij de penalties.

Jarl maakte prachtige sprongen vandaag.

Onze jongens speelden een spetterende wedstrijd vanochtend op de velden van TABA. Van een ruime voorsprong tot vechten om de drie punten. Die werden op het eind dik verdiend met een mooie winst door sterk samenspel. Hulde!

Weetje: Taba is opgericht door sigarenhandelaren. Omdat ze geen reclame mochten maken voor tabak, lieten ze de laatste letter ‘k’ weg: Taba.

Eerst maar eens voorstellen, wie zijn de helden van ons team (met foto’s van Jesse, de vader van Obi):

Op het doel: Jarl, nog flitsender in nieuw keeperspak.

Jules, pingelende spelverdeler. Speelt gerust vier man uit voor eigen doellijn.

Voor Micha, magiër van de hoge schoten, is voetbal meer dan een spel.

Teun razendsnel langs de lijnen met bliksemschot in de voeten.

Nu al berucht bij andere F-teams: Kagiso, rots om in de branding op te breken.

Obi, voetbalt liever dan poseren voor foto’s. En terecht!

Noah, vaste linkerkracht, maar laat zich het liefst overal gelden.

Jaya, soms zie je hem niet, maar dan gaat ineens de trucendoos open.

Quinten, onze razendsnelle vleugelspits, schiet alleen nog sneller dan hij rent.

Gino, eet buskruit voor ontbijt om tijdens de wedstrijd kanonschoten af te vuren.

De technische staf. Altijd uitgeslapen langs de lijn.

Daar deden we het dus mee vanochtend: een steeds hechter team dat elkaar ook steeds beter weet te vinden op het veld. Mooi om te zien dat de ervaring zich langzaam laat gelden.

Net voor het eerste fluitsignaal stonden er zeven van onze jongens in het veld. De wissels waren nog onderweg, verdwaald in het voetbalverkeer van zaterdagochtend. Ze meldden zich als snel langs de lijn. Daar zagen ze met de ouders en coaches hoe hun team er meteen vol tegenaan ging. Zonder vrees voor groot uitgevallen TABAers was de drang naar voren. En daar werd gevoetbald met oog voor elkaar. Pases kwamen vaker aan (mooi om te zien!). Noah en Jaya wisselden elkaar geslepen af op links met Gino en Quinten in de eerste linie. En ineens stond  daar Teun –  rechtsachter –  voor het TABA doel. Een schot! Via de keeper op de paal terug in zijn voeten. Snel nog een schot! Nu via de keeper voor de voeten van Gino. Zijn schot raakte doel! Feest! Op het goede begin volgde meer: Gino en Quinten zetten de eindstand van de eerste helft op 0-3 voor DRC.

Het scoren was mooi. Nog mooier was de strijd  die op het middenveld en vooral ook achterin, voor het DRC doel, werd gevoerd. Jarl, in flitsend keeperspak, bewaakte daar goed en stabiel de doellijn. En dat was wel nodig, vooral in de tweede helft. TABA ging er vol tegenaan. Gelukkig was waar TABA opstoomde ook Kagiso als eerste (en vaak laatste) hindernis, gesteund door een sterk spelende Obi. Micha dichtte de rechterkant en kreeg daar steeds beter oog voor. Jules, blokkeerde twee keer een zeker schot op doel (een keer met zijn hoofd, ai). TABA kwam terug, en wist toch twee keer te scoren. Het zou toch niet….In de laatste twee minuten werd het echt spannend. Alle hens aan dek, iedereen terug, TABA zette alles op alles. Via Jarl en alle teamgenoten flipperde de voetbal van de doelllijn terug het veld in, en weer tegen de paal, en…het eindsignaal! De tweede winst binnen.

Een mooie wedstrijd en verdiend gewonnen. Volgende week nog een keer voor het thuispubliek!

Voor de aftrap: de laatste aanwijzingen en samen schreeuwen voor de winst.

Die jongens van TABA waren best lang.

Kagiso zit strak op opkomende aanval langs de lijn van TABA.

Pang! Teun op het doel, 1, 2 keer en bijna erin. Gino zou afronden.

Doelpuntfeest!

Gino stoomt door naar het doel van TABA….

…en haalt uit! Goal!!

En weer een doelpunt(en)feest!

Penalties! Jules en Teun halen uit.

Jarl keerde de penalties met de borst…

…of in vliegende vaart.