Voetbal kan raar lopen. Vooral in de vakantieperiode. Dan verschijnt de tegenstander waar eerst nog flink van gewonnen werd met een blik verse jongens in het team. Jongens die flink wat meer niveau in de benen hebben dan de vorige keer (en mooie rugnummers dragen). Was JOS/Watergraafsmeer een maand op voetbalkamp geweest? Of was er er geleend van bovenaf? Dat mag wel, maar het maakte de wedstrijd er niet leuker op.

Onze F2 liep in ieder geval het grootste deel van de wedstrijd tegen JOS/Watergraafsmeer achter de feiten aan. Dat was lang niet zo gebeurd (het werd uiteindelijk 0-11). Tegen de snelle aanvallen over rechts en links (voorzetten en afmaken) was ook onze goede verdediging niet opgewassen. Keepers Jarl (1e helft) en Kagiso (2e helft) kregen het zwaar te verduren. Onze jongens probeerden het echt nog, maar zelfs een verdiend tegendoelpunt wilde er maar niet in. Jammer. Maar snel vergeten en weer verder met opgeheven hoofd.

Het beeld: veel snelle aanvallen van JOS/Watergraafsmeer.

Kagiso vandaag tweede helft  op doel!

Noah met supersnel kapsel op voor een supersnelle penalty.

Jules reageert de frustratie van de wedstrijd even af met hard in de linkeronderhoek.

De laatste ik voor de keepende Kagiso.

Het was aangekondigd: vandaag zou de F2 zijn zegereeks herstarten. Winst tegen Sloterdijk lag in het verschiet. Deze wedstrijd zou ze niet ontsnappen. Ruim voor aanvang stond ons team warm te draaien met rondootjes, knallende keeperschoten, sprintjes van achterlijn naar achterlijn en nog zoveel meer en…

HO! Telefoon in de kantine…Sloterdijk aan de lijn: wij komen niet, want te weinig spelers. Een no show! Dat betekende winst voor de F2, inderdaad. Maar wel jammer, zo makkelijk in de schoot geworpen. En zin in voetbal hadden we allemaal. Daarom een spontane wedstrijd tegen een tegenstander van formaat: de ouders. Soepele souplesse tegen stramme spieren! Op het scherpst gespeeld met omvergerende kinderen en ouders die naar adem snakken. Uiteindelijk toch weer winst voor de F2! En wat een leuke ochtend. Toch bedankt Sloterdijk!

Opwarmen voor het grote werk…letterlijk.

Nu wordt er nog gelachen door de ouders…dat zal snel vergaan.

Ouders vallen aan over rechts.

Maar ook nu staat daar Kagiso.

Einde aanval…

Aanval op aanval stuit…

…en stuit van de ouders.

Geen maatje te groot.

Sommige wedstrijden draag je als coach net wat langer mee. Als je je ploeg er geweldig tegenaan ziet gaan. Als je het ze niet alleen gunt, maar ze het ook verdienen te winnen. Niet omdat dat weleens weer mag, maar omdat ze het spel maakten. En ook niet omdat je graag de vier bulderende coaches van de tegenstander – elke kant een (enthousiaste vaders in vermomming) – graag stil ziet worden. Van een liefst prachtig schot in de touwen van onze F2. Maar het was net niet erin voor ons, en net wel voor Meteoor, onze tegenstander van vandaag.

Het begon zo mooi. Heel veel op de aanval. Onze jongens achterin waren daarmee zo blij. Ook zij waren voor het doel van Meteoor te vinden. Gevaarlijk, maar met resultaat. Wij scoorden terecht als eerste. 1-0 voor het thuispubliek! Handen gingen de lucht in. Het wedstrijdbeeld was naar winst, voor onze F2. Het werd toch 1-2 voor Meteoor. Hun twee kropen over de doellijn, net erin. Wij steeds net niet meer in het net.

Wat we wel zagen van de kant, ineens een moment: een perfecte aanval. Drie F2ers in volle snelheid naar voren in lijn naast elkaar. Prachtig in de zon. En hard werk. Micha die uit de wolken nu vol op het gras met de bal staat! Kagiso die eens linksvoor speelt, maar achterin blijft huishouden. Quinten trekt de ploeg naar voren, Jarl duikt voor de ballen, Teun-zonder-vrees, Obi draait met stille kracht de motor, Jules truct truc op truc. En allemaal lachen als Gino zijn penalty niet eens keihard op de bovenlat schiet, maar hem er dit keer even hard overheen schiet. En vooral een mooi team met ouders die er ook voor gaan.

Volgende week beloning, weer thuis: onze F2 herstart dan zijn zegereeks!

Tactiek. (Mooie actiefoto’s van Monique, moeder van Micha – klik voor vergroting).

Om Gino te stoppen heb je er niet een, maar…

.…maar minstens twee nodig (en dan nog een gaatje vinden).

Teun snelt naar voren.

Achterwaarts koppen!

Ben je lekker aan het voetballen, kom je Jules tegen.

Die kan ook flink pegelen (als hij niet voor een trucje kiest om te passeren).

Mooi op een rij in snelheid.

Rust met een lach.

Daar is-ie weer!

One and only Obi!

Kagiso kan het ook met een blik: verschikt ontgaat een Meteoriet de aankomende bal.

Net in het net?

Oog voor de bal en linkervoet klaar om op te vangen.

Ben je lekker aan het voetballen…vwammmm in de rug.

Quinten van links voor de rechterhoek!

Denken: zal ik die penalty links doen, of toch hard rechtsboven, of…

Jarl geeft dit keer de bal het nakijken.