Doelpuntenregen

Gisteravond begon de regen, de nacht door, de ochtend in. Het tweede veld van DRC verdronk. Maar lang leve het onverzadigbare kunstgras! Daar speelden wij tegen Abcoude onze eerste thuiswedstrijd van het voorjaarsseizoen. En een wedstrijd werd het, spannend tot de laatste minuut!

Vorige week – nog in de zon – was IJburg uit een maat te groot, of in ieder geval te snel. Snelle IJburgspelertjes – eens een keer kleiner dan onze E4 – snelden langs de lijnen naar ons goal. En daar viel doelpunt op doelpunt tot hun overwinning. Wat een tegenvaller, de eerste wedstrijd in de nieuwe klasse.

Vandaag stokte precies met het eerste fluitsignaal de regen. Onze E4 ging er meteen geweldig tegenaan. Met Noah – terug van weggeweest – dit keer op goal. Binnen een kwartier stond het 4-0! Quinten, Quinten, Jarl, Quinten. Zo! Dat ging goed. Aan de kant rekenden we ons al rijk, maar vooral op het veld. Heel gevaarlijk om dat te doen: Abcoude kwam terug. Tot 4-4 gelijk en zelfs tot 4-5! We gave heel veel weg achterin (denk aan je positie, niet allemaal voor de bal!).

Inmiddels tweede helft ging Noah voor even geblesseerd aan de kant (hij zou later weer stevig verder spelen). Jarl had een prima invalbeurt als keeper, ook met goede verre uittrappen. Daar werd door ons gescoord, maar even later weer door Abcoude. Toen Jules, nu eens niet centraal achterin, maar linksvoor. Noah wordt neergehaald, Jules neemt over, dribbelt door zet hard voor en het goal in lamngs de keeper. Nog even, stand: 6-6.

In de bijna laatste minuut speelde een veldspeler van Abcoude voor keeper. Hands, penalty! Zou Quinten hem erin schieten? Verre aanloop….Nee, op de linkerpaal! Maar toch: van de paal alsnog het doel in: 7-6. Eindstand, winst!

In de kantine werd getrakteerd op de overwinning. Ondertussen daalde de regen weer neer op het kunstgras dat gulzig dronk.

Weer eens wat anders: Jules linksvoor. Dat ging goed.